Rodzice często walczą o dzieci bez oglądania się na koszty, ofiary i ostateczny sens tej walki

Rozpad rodziny znanej dziecku w dotychczasowym wymiarze jest z pewnością trudnym wydarzeniem a jego konsekwencje obciążają wszystkich członków rodziny jeszcze długo po opuszczeniu po raz ostatni sali rozwodowej w sądzie. Jestem jednak od lat na stanowisku, że to nie sam rozwód ale to co się dzieje na długo przed nim jak również, to co się dzieje w jego trakcie i długotrwale po jego zakończeniu najbardziej obciąża członków rodziny w tym dziecko!

Dziecko, które często uwikłane w konflikt okołorozwodowy a następnie szeroko uprawianą nienawiść rodziców wobec siebie staje się często kartą przetargową, nośnikiem informacji podmiotem alienacji. Znam rodziny, które w sposób dojrzały pomogły przeprowadzić swoje dzieci w nową dla nich rzeczywistość, wymaga , to jednak ciężkiej pracy nad sobą i uznania jako przesłankę nadrzędną, że dobro dziecka jest tu poważnie zagrożone a od osoby dorosłej zależy jego dalsze funkcjonowanie.

Zdarza się, że jeden z rodziców wykazuje się pożądanymi postawami a drugi z poczucia krzywdy, chęci zemsty w sposób świadomy lub nieuświadomiony działa na niekorzyść swojego dziecka.

Pragnę jednak zauważyć, że rozwód jako zjawisko i jego konsekwencje wykraczają jednak daleko poza sferę życia osobistego i rodzinnego! Jest, to ogromny problem społeczny, wile rodzin nie podejmuje wysiłków związanych z pracą nad jej utrzymaniem, wartości rodziny jako takiej na przestrzeni lat uległy zmianie. Stawiamy na rozwój jednostki, podążamy za indywidualizmem w relacji – rodzina znana w klasycznym ujęciu odchodzi w zapomnienie.

Jak wspomniano powyżej nie sam rozwód jest najgorszy, ale sytuacje go poprzedzające, trwające w jego trakcie jak również następujące po nim. Dramat dziecka wynika z zachowań dorosłych, ich nieumiejętnego poradzenia sobie w sposób psychologicznie pożądany , dojrzały emocjonalnie czy braku umiejętności opanowania własnego egoizmu w kontekście dbania o swoje potrzeby nie uwzględniając dobra dziecka.

ZALECENIA DLA RODZICÓW :

Jeśli jako rodzic nie radzisz sobie z trudną sytuacją rozwodu zgłoś się po pomoc do specjalisty.

Jeśli Twoje dziecko przeżywa silne emocje z którymi sobie nie radzi obejmij je pomocą psychologiczną.

Wskazane rozpoczęcie oddziaływań mających na celu wypracowanie takich wzajemnych stosunków między rodzicami, które sprzyjają wykonywaniu roli matki i ojca.

Koniecznie informuj swoje dziecko, że jest najważniejszym podmiotem i że nie jest winne konfliktów rodziców.

Inicjuj rozmowy w celu wyjaśnienia obecnej sytuacji posługując się komunikatami adekwatnymi do wieku.

Nie buduj negatywnego wizerunku drugiego rodzica w oczach dziecka. Żeby czuć się bezpiecznie i stabilnie, dziecko potrzebuje zarówno dobrej relacji z matką, jak i z ojcem.

Zapewniaj dziecku zaspokojenia jego potrzeb emocjonalnych i społecznych oraz przewidywalności otoczenia.

Starajcie się jako rodzice prezentować takie wzajemne postawy by dziecko nie czuło się w potrzebie opowiadania za czyjąś racją.

Zalecania praca nad ustaleniem wspólnego modelu wychowawczego opartego o dobro dziecka jeśli w tym obszarze pojawiają się trudności.

Nigdy nie manipulujcie dzieckiem! Nie należy dziecka stawiać w konieczności wyboru między rodzicami ani stosować technik mających na celu manipulowanie jego uczuciami takich jak: szantaż, kary, nagrody za opowiedzenie się za czyjąś racją.

Nie mów dziecku, czego ma nie mówić – ponieważ to wywiera na nim dotkliwą presję i jest inną formą robienia z dziecka powiernika czy sojusznika.

Proszę pamiętać rozstają się państwo jako małżonkowie natomiast jako rodzice już nie! To od postaw rodziców i ich wzajemnych stosunków zależy jak dziecko poradzi sobie z tą trudną sytuacją!

Trzymam kciuki