Skip to content 
𝐖 𝐝𝐧𝐢𝐮 𝟐𝟔 𝐩𝐚𝐳́𝐝𝐳𝐢𝐞𝐫𝐧𝐢𝐤𝐚 𝐨𝐝𝐛𝐞̨𝐝𝐳𝐢𝐞 𝐬𝐢𝐞̨ 𝐤𝐨𝐥𝐞𝐣𝐧𝐚 𝐦𝐚𝐧𝐢𝐟𝐞𝐬𝐭𝐚𝐜𝐣𝐚 𝐚𝐛𝐲 𝐨𝐝𝐝𝐚𝐜́ 𝐜𝐳𝐞𝐬́𝐜́ 𝐒́. 𝐏. 𝐀𝐥𝐞𝐤𝐬𝐚𝐧𝐝𝐫𝐨𝐰𝐢, 𝐤𝐭𝐨́𝐫𝐲 𝐳𝐠𝐢𝐧𝐚̨ł 𝟐𝟗 𝐤𝐰𝐢𝐞𝐭𝐧𝐢𝐚 𝐧𝐚𝐝 𝐫𝐚𝐧𝐞𝐦 𝐩𝐨𝐝 𝐛𝐫𝐚𝐦𝐚̨ 𝐒𝐚̨𝐝𝐮 𝐑𝐞𝐣𝐨𝐧𝐨𝐰𝐞𝐠𝐨 𝐰 𝐏𝐫𝐳𝐞𝐦𝐲𝐬́𝐥𝐮 𝐩𝐫𝐳𝐲 𝐮𝐥𝐢𝐜𝐲 𝐌𝐢𝐜𝐤𝐢𝐞𝐰𝐢𝐜𝐳𝐚 𝟏𝟒 ✅✅✅
Wiersz napisany przez jednego z ojców alienowanych.
ŚCIANA…
…oto Ściana – kawałek opalonej elewacji, okopcone sadzą kraty i okno…
Mieszkając w Przemyślu pewnie nieraz mijałeś tę Ścianę – może nawet nie zauważyłeś, że coś z tą Ścianą jest nie tak. A może zauważyłeś, ale zrobiłeś dwa kroki więcej i zapomniałeś, że ta Ściana była jakaś dziwna.
A ja Ciebie proszę, zwróć na tę Ścianę uwagę następnym razem. Proszę Cię, abyś następnym razem nie minął Ściany obojętnie…
Ci, którzy są z drugiej strony tej Ściany – bardzo chcą, abyś mijał tę Ścianę obojętnie…ale Ty tego więcej nie rób!
To nie jest tylko kawałek zniszczonej Ściany…
To jest Ściana płaczu i cierpienia Ojca i Córki!!!
To jest Ściana na której osadziły się dziecięce łzy i krew Ojca.
Olek Batycki – Ojciec – latami uderzał głową w ścianę urzędniczej niekompetencji i nonszalancji. Latami z drugiej strony tej Ściany gotowano Jemu i Jego Córce piekło na ziemi.
Im większą miłość Ojca do Córki urzędnicza masa widziała z tamtej strony Ściany, tym większy mur budowała wokół Olka.
Z tamtej strony Ściany Olek wpadał w czarną dziurę bezradności.
Z każda wizytą z tamtej strony Ściany umierała w Nim nadzieja na miłość do Córki.
W końcu Olek przestał wchodzić na “tamtą” stronę Ściany.
Nie miał widocznie wokół siebie nikogo, kto pomógłby mu zrozumieć, że poza tą Ścianą, zarówno z jednej i z drugiej strony może być inne życie.
Podjechał w końcu swoim autem pod tę Ścianę, podpalił się i zostawił po sobie na tej Ścianie wyrzut sumienia, który po kres życia będzie przypominał tym, z tamtej strony ściany, że Olek – po prostu tylko i aż chciał kochać swoje Dziecko.
PS. Drogi Przemyślaninie i Przemyślanko. Zapal znicz pod tą Ścianą!!! Nie daj zapomnieć tym z tamtej strony Ściany, że Olek nie odszedł na darmo.
autor: Wojciech Szczygieł
